โอยอร์ฟ ฟริกก์

โอยอร์ฟ ฟริกก์ (Ojorf Frigg)

มนุษย์ เพศชาย

คลาส บาร์ด

อายุ 24 ปี

    โอยอร์ฟ ฟริกก์ เดิมมีนามว่า โอยอร์ฟ วัลเดน (Ojorf Walden) เกิดในตระกูลที่ร่ำรวยมากตระกูลหนึ่งในโคลเวอเรียน่า ทุกคนรู้จักลอร์ดวัลเดนในฐานะผู้เป็นเจ้าของกิจการเสื้อผ้าอาภรณ์ราคาแพง แต่อีกด้าน... ลอร์ดวัลเดนใช้อิทธิพลติดสินบนทหารและใช้วิธีการสกปรกทั้งการฆาตกรรม โจรกรรม และใส่ร้ายผู้แข่งทางการค้าจนเรียกได้ว่าวัลเดนมีอิทธิพลในด้านมืดมากพอๆกับชื่อเสียงทางการค้าขาย โอยอร์ฟต่างจากทายาทคนอื่น เขาไม่เคยเห็นด้วยกับวิธีการอำมหิตดังกล่าว

    ในวันหนึ่งระหว่างการเลี้ยงฉลองอย่างฟุ่มเฟือยที่เกิดขึ้นเป็นประจำในบ้าน โอยอร์ฟเบื่อหน่ายในเสียงดนตรีที่ไร้ชีวิตจากคีตกรผู้เล่นเครื่องดนตรีของเขาเพียงเพื่อทองคำ เขาปลีกวิเวกออกมาที่สวนดอกไม้ของบ้าน โอยอร์ฟได้ยินเสียงดนตรีที่ไพเราะยิ่งกว่าบทเพลงใดๆที่เขาได้ยินมาทั้งชีวิต เด็กหนุ่มตามหาที่มาของเสียง กระทั่งได้พบกับชายคนหนึ่ง “คีตกรลึกลับ” เล่นท่วงทำนองอันไพเราะเปี่ยมความหมาย แฝงเอาไว้ซึ่งมนตราที่น่าหลงไหลชวนฝัน หลังจากวันนั้น... คีตกรลึกลับสอนเขาในวัยเด็กให้เล่นเครื่องดนตรี โอยอร์ฟค้นพบหนทางแล้ว เขาต้องการจะบรรเลงบทเพลงเพื่อสร้างความสุขสำราญแก่ทุกเผ่าพันธุ์ เพื่อทดแทนกับความชั่วร้ายที่ครอบครัวของเขาได้กระทำต่อผู้บริสุทธิ์

    เมื่อเติบโตขึ้น โอยอร์ฟมีฝีมือในการเล่นเครื่องดนตรีต่างๆได้ชำนาญ เขาหลบหนีออกมาจากบ้านเมื่อรู้ว่าไม่สามารถที่จะยังคงเป็น “วัลเดน” และ “คีตกร” ที่สามารถเล่นเครื่องดนตรีขับกล่อมผู้คนไปด้วยได้ เขาละทิ้งนามของตระกูลวัลเดนไป และออกเดินทางเพื่อที่จะเล่นดนตรี อีกทั้งยังหวังว่าจะได้เจอกับคีตกรลึกลับผู้นั้นอีกครั้ง

    โอยอร์ฟออกเดินทางไปตามแหล่งพักผ่อนของนักเดินทาง เล่นดนตรีซึ่งสะกดใจของผู้ฟังให้ซาบซึ้งไปกับความงามของสำเนียงสุรเสียงต่างๆที่ออกมาจากลมปาก และนิ้วมือของเขา โอยอร์ฟเริ่มมีชื่อเสียงในฐานะ “คีตกรแห่งฟริกก์” ด้วยโอยอร์ฟมักจะปรากฏตัวเล่นดนตรีอยู่ในเขตซึ่งชาวบ้านเรียกกันว่าฟริกก์ ชื่อเสียงความไพเราะของบทเพลงต่างๆที่เมื่อได้รับการขับร้องด้วยโอยอร์ฟนั้นก็จะไพเราะขึ้นเป็นเท่าตัวจนไม่อาจมีผู้ใดเปรียบ จนบางคนได้กล่าวว่า เครื่องดนตรีของเขานั้นมีมนตราสิงสู่ บ้างก็ว่าเขาได้ความสามารถอันวิเศษนั้นมาจากพ่อมดหมอผีลึกลับจากแดนไกล บทเพลงของเขาบอกเล่าเรื่องราวที่พบเจอในมุมมองที่สามารถตรึงใจของผู้ฟังได้จนได้สมญานามอีกว่าเป็น “นักเล่าเรื่องด้วยลูท” (The Tales taller with a lute) ด้วยบุคลิกที่ทำให้ผู้คนต่างรักใคร่ เขาร่วมเดินทางไปกับเหล่าพ่อค้า นักเดินทาง หรือแม้แต่นักผจญภัย แล้วนำเรื่องราวระหว่างเดินทางมาแต่งเป็นเพลง

    แต่กระนั้น โอยอร์ฟใฝ่ฝันอยู่เสมอว่าอยากจะได้ขับลำนำเล่าเรื่องราวซึ่งตัวเขาได้มีส่วนสร้าง การผจญภัย การค้นพบแดนใหม่ นั่นจึงทำให้เขาแสวงหาการเดินทางที่น่าตื่นเต้น ยิ่งใหญ่ เฉกเช่นมหากาพย์ที่ร่ายลำนำอยู่ในบทเพลงต่างๆ เขาอยากให้เรื่องราวของเขาถูกขับร้องต่อไปอีกเป็นร้อยๆปี สร้างความสำราญให้แก่ผู้คนตลอดไป

 

ตระกูลวัลเดน (Walden family)

    ครอบครัวหนึ่งในสมาชิกสมาคมพ่อค้า (Trader Guild) แห่งโคลเวอเรียน่า มีชื่อเสียงในหมู่พ่อค้าผู้ร่ำรวยและผู้สูงศักดิ์ต่างๆ ในฐานะเจ้าของร้านตัดเย็บเสื้อผ้าที่วิจิตรงดงาม ราคาแพง ส่วนชาวบ้านจะรู้จักลอร์ดวัลเดนในฐานะเจ้าของที่ดินจำนวนมากในเขตเกษตรกรรม เป็นไร่ฝ้าย ฟาร์มแกะ ฟาร์มวัว และไร่ผักผลไม้เป็นส่วนน้อย มีชื่อเสียงวัลเดนได้กำไรจากการค้ามากกว่าตระกูลอื่นอันเนื่องมาจากการกดขี่ชาวบ้านซึ่งมีพันธะหนี้สินทำงานส่งมอบผลผลิตให้แก่วัลเดนในราคาถูก เพื่อที่จะนำไปขายในราคาแพงและมีกำไรมากกว่าเจ้าอื่น เมื่อเกิดข้อพิพาทซึ่งอาจจะเป็นอุปสรรคต่อการค้าขายและผลประโยชน์ของตระกูล วัลเดนก็ไม่ลังเลที่จะใช้อำนาจบารมีในการกำจัดศัตรูโดยไม่เกี่ยงวิธีการ

ฟริกก์ (Frigg)

    ย่านชุมชนชาวบ้านแห่งหนึ่ง ตั้งอยู่ไม่ห่างออกไปจากตัวเมือง เป็นสถานที่ทางผ่านที่ใช้ออกเดินทางไปยังนอกเมืองอันเป็นเขตเกษตรกรรมและชนชั้นกรรมกร ที่แห่งนี้จึงเป็นศูนย์รวมที่พักแรมของนักเดินทาง หรือชาวเมืองที่จะเดินทางไปค้าขายหรือส่งทรัพยากรสู่ตัวเมือง เป็นแหล่งโรงเตี๊ยม ร้านอาหาร บาร์ และชุมชนพ่อค้าชาวบ้าน

คีตกรลึกลับ (Mysterious Bard)

    คีตรกรลึกลับ คือบุรุษผู้หนึ่งในความทรงจำของโอยอร์ฟสมัยวัยเด็ก เขาปรากฎตัวขึ้นในสวนของวัลเดนและสอนโอยอร์ฟเล่นเครื่องดนตรีจนชำนาญ เขาปรากฏตัวขึ้นเป็นเวลาหลายปีจนหายตัวไป โอยอร์ฟไม่สามารถจดจำรูปลักษณ์ของเขาได้ชัดเจน ความทรงจำของเขานั้นเลือนรางเมื่อนึกถึง จดจำได้เพียงว่าบุรุษผู้นั้นคือแรงบนดาลใจ เป็นอาจารย์และเพื่อนสนิทที่คอยอยู่กับเขายามที่ปลีกวิเวกออกมาอยู่คนเดียว

    ว่ากันว่ามีผู้พบเห็นเขาหลายคน โดยเฉพาะเหล่านักดนตรี หรือนักเดินทางซึ่งกล่าวกันเป็นเสียงเดียวว่าเป็นมนุษย์ผู้ชายซึ่งเล่นดนตรีได้ไพเราะ แต่งกายด้วยผ้าคลุมยาว ไม่เคยบอกชื่อตนเองให้ใครรู้ ว่ากันว่าเป็นนักดนตรีผู้เก่งกาจเดินทางเพื่อออกเผยแพร่ความไพเราะของบทเพลง เป็นนักดนตรีซึ่งไม่มีเจ้านาย ไม่มีใครรู้ที่มาว่าเป็นใคร เพราะเขาเองนั้นมีความสำคัญเพียงเป็นบุคคลที่ถูกกล่าวอ้างถึงในหมู่นักดนตรี หลายคนกล่าวอ้างว่าเคยพบและได้เรียนรู้การเล่นดนตรีจากเขา